Wernisaż: 4 grudnia (czwartek), godz. 17:00
Kurator: dr Łukasz Grzejszczak


Problematyka wystawy umownie została zamknięta latami ok.1890 - 1939. Okres ten zyskując miano „szczęśliwej godziny” jest czasem najbujniejszego rozwoju, ale także pewnego samookreślenia się rodzimej sztuki. Na jej charakterystykę złożyły się takie zjawiska jak impresjonizm , postimpresjonizm, symbolizm, czy odnosząca się do formy i kompozycji secesja oraz ekspresjonizm, kubizm i konstruktywizm. Sztukę tego czasu, nasyconą emocjami, wielogłosową, kształtują wybitne indywidualności twórcze, wśród których przywołać można prezentowanych na wystawie: Jana Stanisławskiego, Edwarda Okunia, Józefa Pankiewicza,  Stanisława Kamockiego, Artura Markowicza, Stanisława Czajkowskiego, Vlastimila Hofmana, Emila Krchę, Adama Stykę, Marię Ewę  Łunkiewicz – Rogoyską,  a z łódzkich twórców – Leopolda Pilichowskiego, Henryka Szczyglińskiego, Maxa Hanemana, Karola Hillera.
 
Ważnym motywem dla wielu z wymienionych twórców był widok natury lub otoczenia miejskiego, który stanowi w malarstwie odrębny rodzaj, posiadający własne konwencje i układy formalne. Krajobraz w sztuce polskiej XIX i początku XX  wieku był przez wielu artystów niemal nobilitowany, a u jego źródeł leży panpsychiczna i panteistyczna wiara w jedność świata. Ogromną rolę odgrywał także symbol i nasycona uczuciowością ekspresja., które sprzyjały zachodzeniu zjawiska korespondencji sztuk - malarstwa i literatury (poezji), pozwalającej twórcom na wykreowanie sugestywnego świata „krajobrazów duszy”.
 
Skupiając uwagę Odbiorcy na tym gatunku malarstwa, pokazano na wystawie 30 dzieł, na które złożyły się obrazy, rysunki i grafiki. Prace pochodzą z prywatnej łódzkiej kolekcji, gromadzonej ze znawstwem i pasją od blisko dwudziestu lat i po raz pierwszy zaprezentowanej publicznie na obecnej ekspozycji w Muzeum Miasta Łodzi.
 
Tekst: dr Łukasz Grzejszczak
 
Dodatkowych informacji udziela:
Dr Łukasz Grzejszczak
Kurator
Tel. 42 254 90 47
Mail: l.grzejszczak@muzeum-lodz.pl