Rektor Politechniki Łódzkiej, Miejska Galeria Sztuki w Łodzi,
Związek Nauczycielstwa Polskiego  w PŁ, Związek Polskich Artystów Plastyków w Łodzi

zapraszają na wernisaż wystawy, który odbędzie się 5.11.2014 godz. 15.30
Galeria Politechnika, ul. Żeromskiego 116A, Budynek Chemii, Klub PŁ (I piętro)

 

Anna Szumigaj-Badziak w swojej twórczości plastycznej równolegle rozwija dwie pokrewne dziedziny sztuki: malarstwo oraz grafikę projektową. Czerpie z założeń konstruktywizmu, kontynuując poszukiwania własnej, indywidualnej formy wyrazu artystycznego, zawsze jednak bliskiej zdobyczom tego kierunku.

Artystka podejmuje problemy rozstrzygnięć tematu plastycznego w oparciu o podstawowe elementy malarstwa i grafiki abstrakcji geometrycznej: płaszczyznę, punkt, linię, figurę geometryczną, kolor.
Zgodnie z zasadami konstrukcji obrazu dokonuje kompozycyjnych podziałów jego powierzchni tak, by powstała sugestywna iluzja przestrzeni. Za pomocą linii, barwy, prostych figur, a nawet materiału użytego do realizacji pracy, penetruje powstałą głębię, uzyskując w dwuwymiarowej, płaskiej formie dodatkowy wymiar. Efekt wzmacniany jest poprzez płasko nakładana farbę, prowadzonymi pociągnięciami pędzla w taki sposób, żeby figura geometryczna funkcjonowała jak skupienie napięć kierunkowych wskazujących na sugerowaną przez płaszczyznę przestrzeń. Wykorzystuje ograniczoną ilość barw złamanych, o zróżnicowanym nasyceniu, sprowadzając ich oddziaływanie do oddania kontrastów, światła, relacji elementów, utworzonych podziałów.
Abstrakcja geometryczna w malarstwie Anny Szumigaj-Badziak charakteryzuje się zamierzonym, oryginalnym rysem, uzyskanym dzięki malowaniu na metalowej płycie perforowanej. Punkty wewnętrznych wycięć blach rozbijają jednolitość oddziaływania barwy, a wzmacniają światło, zaś ich rytmy zaznaczają cień. W powtarzających się odstępach światło i cień sugerują nie tylko przestrzeń, ale i czas. Wszystkie wzajemne związki elementów obrazu dynamizują kompozycję i powodują, że obraz w swej idei wiąże się z teorią widzenia sformułowaną przez W. Strzemińskiego. Oprócz dużych, malowanych na perforowanych płytach , Anna Szumigaj-Badziak maluje niewielkie obrazy akwarelowe oraz miniatury malarskie. Małe prace składają się z dwu, niekiedy trzech warstw: kompozycji namalowanej na papierze akwarelowym oraz rysunku na kalce technicznej. Taka struktura również podkreśla iluzję przestrzeni. W miniaturach linie, punkty, płaszczyzny rytmy odnoszą się do głębi pejzażu otwartego. Wskazuje to na poszukiwanie przez artystkę czystej formy geometrycznej ale tylko w sferze intelektualnej ludzkiej myśli, ale też w naturze.
Oszczędność formalna malarstwa A. Szumigaj-Badziak wywołuje zainteresowanie estetyczne, wynikające ze skupienia konceptualnego. Towarzyszą mu dające się łatwo określić ściszone nastroje, klimat zamyślenia, rozbudzonej, ale spokojnej ciekawości.

W eksponowanej grafice projektowej artystka stosuje te same elementy, lecz inaczej dobiera kolor. Funkcjonują silnie trzy barwy zasadnicze: czerwień, żółcień i błękit, o intensywnym nasyceniu; ważną rolę pełnią też czerń i biel. Zróżnicowane wielkości części kompozycji również przyczyniają się do powstania iluzji przestrzeni. Wykładnią konstruktywistycznego myślenia, twórczych plastycznych rozwiązań jest artystyczna książka naukowo-techniczna, będąca całościowym autorskim projektem, "Kompleksowy serwis przemysłowy" - wyd. w 2012 r.
Projekty graficzne, podobnie jak malarstwo, łączy z konstruktywizmem wyznaczanie głębi poprzez płaszczyznę i linię, powiązanie elementów dzieła z płaszczyzną, przebieg sił konstrukcyjnych jako główny czynnik wartości estetycznych.
Grafika projektowa A. Szumigaj-Badziak spełnia wiele wymogów: kształtuje i wpływa na informację wizualną, środkami plastycznymi podkreśla znaczenia zawarte w językowym komunikacie, nadaje mu walory estetyczne i, co równie ważne, uatrakcyjnia przekaz.

Cały dotychczasowy jej dorobek, zarówno w sztuce czystej jak i użytkowej, jest spójny w każdym zakresie.

Maria Kępińska, październik 2014